Être obligé de.
مجبوربودن به انجام کاری.
Je me verrai dans l’obligation de rejeter votre demande. = Je serai obligé de rejeter votre demande.
من موظف به رد تقاضای شما هستم. = من مجبورم تقاضای شما را رد کنم.
Responsabilité qui incombe aux membres d’une famille. Lorsqu’une personne se trouve en situation de détresse financière, la loi prévoit un réseau de solidarité faisant jouer l’entraide familiale.
مسئولیتی که برعهدۀ اعضای یک خانواده است. زمانی که شخصی در وضعیت بی‌بضاعتی مالی قرار گرفته است، قانون، شبکه‌ای از همبستگی‌‌‌ها را برای کمک به خانواده به‌کار می‌گیرد.
En France, les enfants ont l’obligation d’aider un parent qui n’est pas en mesure d’assurer sa subsistance. Cette « obligation alimentaire » se traduit par une aide financière ou en nature qui varie en fonction des ressources et charges de l’enfant et du parent.
در فرانسه، فرزندان وظیفۀ کمک به پدر یا مادری را دارند که توانایی رسیدگی به نیازهای خود را ندارد. این «وظیفۀ تغذیه» یا نفقه شامل کمک مالی یا غذایی می‌شود که با توجه به درآمد و هزینه‌های فرزند و پدر یا مادر متغیر است.
Dans le Code civil iranien, la notion de نفقه [nafaqe] est similaire à celle de l’obligation alimentaire en droit français. Il y a deux catégories de nafaqe : l’obligation du mari de subvenir aux besoins de l’épouse, et celle des proches de subvenir aux besoins des descendants et des ascendants.
Obligation dont l’inexécution est sanctionnée par le droit.
تعهدی که عدم اجرای آن توسط قانون مجازات می‌شود.
Obligation qui découle d’un contrat.
تعهدی که در نتیجه‌ی یک قرارداد به‌وجود می‌آید.
Suite à un avis d’inaptitude du médecin du travail, l’employeur a l’obligation, soit de transférer un salarié dans un emploi différent de celui qu’il occupe ou dans un lieu de travail différent, soit de le licencier si le reclassement s’avère impossible.
پس از تشخیص عدم توانایی کار توسط پزشک کار، کارفرما موظف است حقوق‌بگیر را به شغلی دیگر یا محل کاری دیگر انتقال دهد و در صورت غیرممکن بودن دسته‌بندی مجدد، وی را اخراج کند.